De auto deel 2, Death Vally, Las Vegas en Zion NP

Zo, soms heb je geen (werkende) wifi en dan duurt het even voor we weer een reisblog kunnen maken......

De volgende ochtend belde we, zoals afgesproken, met Hertz. Nadat we weer het hele verhaal hadden uitgelegd, werden we weer in de wacht gezet. Na bijna een uur werd ons verteldat we elk moment terug gebeld zouden worden. Er zou een andere auto komen en tijdens dat telefoontje zou er verteld worden hoe lang dat ongeveer zou duren. Na weer een uur wachten, we werden niet terug gebeld......belde Rich zelf maar weer naar Hertz. Het stoom kwam ondertussen uit zijn oren. Hij kreeg iemand aan de telefoon die dood leuk zei dat zijn collega dat helemaal niet had kunnen beloven. Hij ging even kijken wat hij kon doen. Na weer 20 minuten wachten kregen we het volgende te horen. In de stad waar de auto vandaan moest komen was een classic car event aan de gang. Alle sleepwagens moesten daar helpen en het zou ruim 8 uur duren voor er een auto bij ons zou zijn. Hier zaten we niet echt op te wachten maar dit was het beste wat ze konden bieden. We hebben toen besloten om toch met de slechte auto naar Las vegas te rijden.

Death Vally was best mooi maar wij hadden weer iets bijzonders. Iedereen heeft het altijd over eitjes bakken en de hitte als het over DV gaat. Wij hadden net 20 graden, regen en veel wind. Dat was in ons geval niet zo heel erg, nu hadden we minder kans dat de motor warm zou worden. We hebben wel genoten van het uitzicht en de mooie natuur!

Nadat we aangekomen waren in Las Vegas, na een best wel stressvolle rit, zijn we op het vliegveld van Las Vegas de auto om gaan ruilen. Het bleek dat we een te kleine auto mee hadden gekregen en dat de remmen van de auto niet goed vervangen waren. De man bij Hertz vond het raar dat we deze auto mee hadden gekregen, het paste helemaal niet  bij onze reis. De man heeft zijn best gedaan voor een goede auto. Nu we een veilige auto hadden zijn we naar ons hotel gegaan. Nu kon de pret echt gaan beginnen. 

Onze eerste avond hebben we gegeten bij  The Flamingo. Wat kregen we een hoop indrukke! We wisten gewoon niet waar we moesten kijken. We zijn Monte Carlo binnen gegaan en hebben daar een gokje gewaagd. Helaas heeft het casino gewonnen. Ook in Las vegas hadden we last van regen. Op weg naar ons hotel zijn we aardig nat geregend en de straten stonden blank. In het Tropicana (waar we sliepen) hebben we ook nog een gokje gewaagd  en je raadt het al, ook hier heeft het casino gewonnen. We lagen laat op bed en besloten lekker uit te slapen. De volgende dag zijn we naar Hoover Dam en naar  de winkel van Pawn Stars (je weet wel, die van tv) geweest. Rich heeft we een armband gekocht en ik heb oorbellen gekregen. We wilden ook nog naar een schietbaan, helaas was dat een beetje te duur. We kijken of we dat nog ergens anders kunnen gaan doen. Ook nu was het aan het regenen. Het ging zo hard dat de straten in no time vol stonden. Je kon het verschil tussen de stoep en de straat niet meer zien. Later zagen we, dat er zelf snelwegen onder waren gelopen en dicht moesten om de veiligheid te kunnen bewaren. Die avond hebben we in het Harley Davidson cafe gegeten, de fonteinen van het Bellagio bekeken, bij de m&m store geweest, bij de coca~cola store geweest, lekker over de strip gelopen (wat staan hier veel mensen verkleed als bekend figuur, je kijkt je ogen uit) en natuurlijk weer een gokje gedaan. Deze keer beproefden we ons geluk in het Ceasar Palace en het MGM Grand. Ook nu geen geluk. In het Tropicana hebben we een drankje gedaan en deden we voor de laatste keer een gokje, nu hadden iets van winst (eigenlijk geen winst want dat hadden we in de andere casino's al vergokt) Ook nu lagen we laat op bed, beetje uitgeslapen ( 11 uur uitchecken) en op naar Zion Natoinal Park. Gelukkig deden we deze rit in onze nieuwe auto. We konden met een gerust hart op weg.

Ik val een beetje in herhaling maar ook Zion Np is super mooi. We zijn met een shuttle bus door het park gegaan. Zo konden we alle mooie plekjes bekijken en kregen we ook te horen wat alles precies was. Daarna hadden we nog een ritje van 2 uur om bij Bryce Canyon aan te komen. Hier gaan we zo lekker slapen(het is hier nu 23.00uur). 

Zodra we weer een goede wifi connectie hebben, komt het volgende verhaal.